Openbaar Ministerie eist 28 jaar cel en tbs tegen Michael Panhuis

12 juni 2018

Het Openbaar Ministerie heeft 28 jaar cel en tbs met dwangverpleging geëist tegen Michael Panhuis, die op 28 september vorig jaar de 25-jarige Anne Faber meerdere malen verkrachtte en haar daarna om het leven bracht. Panhuis wordt licht verminderd toerekeningsvatbaar geacht. Hij is daarnaast ook veroordeeld wegens het mishandelen van vijf medewerkers van het Pieter Baan Centrum.

Moord wordt door de rechtbank niet bewezen geacht, omdat niet valt te bewijzen dat Panhuis al van tevoren het plan had om iemand te vermoorden. De advocaten van Panhuis ontkennen dit laatste en stellen dat hun cliënt puur impulsief heeft gehandeld. Ook wijzen ze op de hardhandige behandeling die Panhuis bij zijn arrestatie ten deel viel en op fouten die zijn gemaakt door de psychiatrische instelling in Den Dolder waar Panhuis werd behandeld. De technische recherche heeft wel een aantal opmerkelijke dingen vastgesteld, bijvoorbeeld dat Panhuis zijn mobiele telefoon op de bewuste avond uit had staan. Ook zijn er aanwijzingen dat hij minutenlang heeft staan wachten op de plek waar Faber langs zou komen, hetgeen er duidelijk op wijst dat hij al van tevoren iets van plan was. Er wordt alleen bewezen geacht dat hij Anne Faber meerdere malen met een mes in de keel heeft gestoken, wat tot haar dood leidde. Zelf heeft Panhuis verklaard dat hij pas tot het besluit kwam om Faber te doden toen de vrouw naar voorbijgangers om hulp schreeuwde, om zo te voorkomen dat alles ontdekt zou worden. Hem wordt daarom "gekwalificeerde doodslag" ten laste gelegd, wat geldt als een zwaarder delict dan gewoon doodslag. Op gekwalificeerde doodslag staat dezelfde maximumstraf als op moord.

Vandaag − de tweede dag van het strafproces − kregen in de rechtszaal de ouders van Anne Faber het woord, daarbij gebruikmakend van het uitgebreidere spreekrecht dat tegenwoordig bestaat voor slachtoffers in strafzaken. Daarbij liepen de emoties behoorlijk op. Panhuis verbleef op dat moment in een aangrenzende ruimte waar hij wel alles kon horen; de ouders van Anne Faber wilden niet rechtstreeks met hem geconfronteerd worden. De moeder van Anne Faber zegt dat ze absoluut niet gelooft dat Panhuis de volledige waarheid heeft verteld. De angst en pijn die Panhuis heeft veroorzaakt noemt ze onvoorstelbaar, ze sprak in dit verband van een "olievlek". Daarbij had ze het dus niet enkel over zichzelf en de overige naaste familie van Anne Faber, maar ook over vriendinnen van Anne die nu niet meer alleen door het bos durven. Zelfs vrouwen die Anne niet kenden zijn bang geworden om ergens alleen te zijn. Ze zegt ook dat ze hoopt dat Panhuis nooit meer vrij zal komen, omdat ze ervan overtuigd is dat andere vrouwen anders hetzelfde zal overkomen als haar dochter. De vader van Anne Faber verklaarde in de zaal dat hij het liefst gewoon het recht zelf in handen zou nemen door Panhuis geheel eigenhandig te straffen.