Toename Chinese invloed in Suriname valt op in het buitenland

12 augustus 2018

In de afgelopen week was er opnieuw aandacht van een buitenlandse nieuwszender voor de toenemende invloed van China in Suriname. In juli was er al een speciale reportage op de Indiase tv-zender World is One News. Weltspiegel (de), een programma van de Duitse televisieomroep ARD (Das Erste), besteedde afgelopen week uitgebreid aandacht aan het onderwerp.

Beijing’s interest in Suriname (India)

Onder de titel Beijing’s interest in Suriname; China Suriname’s top economic provider zond World is One News medio juli een reportage uit op de Indiase televisie. Terwijl maar weinig mensen in China Suriname op de kaart kunnen aanwijzen, heeft China een steeds grotere wordend aandeel in het land, aldus het programma.

China's streven om een wereldleider te worden wordt belicht, en het wordt als vanzelfsprekend gevonden dat dan ook de aandacht voor Zuid-Amerika toeneemt. Maar die grote aandacht voor een klein land als Suriname is volgens de Indiase omroeper vreemd.

Volgens het programma zou maar 1% van de bevolking op dit moment Chinees zijn. In het andere, Duitse programma, wordt 10% genoemd. In de straten van Paramaribo is echter veel Chinees vastgoed te zien. Volgens redactrice Upadhyay is 90% van alle supermarkten en restaurants in Chinese handen. Daarnaast is er een televisiezender die via het Surinaamse netwerk in het Mandarijn uitzendt. Op politiek niveau is er veelvuldig contact, tot en met goede relaties tussen president Bouterse en Xi Jinping. Peking stuurt al jaren veel ontwikkelingsgeld naar Suriname toe.

De uitzending legt de start van de grote Chinese vlucht in Suriname in 2010. Dat is het moment dat Nederland de handen van Suriname aftrok omdat de Desi Bouterse aan de macht kwam.

Weltspiegel (Duitsland)

Weltspiegel (de) begon de reportage met een korte samenvatting van de geschiedenis van Suriname:

Door Columbus ontdekt en in de 17e eeuw tot Nederlandse kolonie gemaakt. Sinds de jaren 1970 is het land weer onafhankelijk. Maar niet helemaal... Want China bedrijft in Suriname een economische politiek die misschien als moderne variant van de kolonialisering moet worden gezien.

— Weltspiegel, 6 augustus 2018

In de reportage van zes minuten zaagt een man een boom om die naar zijn inschatting ongeveer zeshonderd jaar oud zal zijn. Hij verwacht dat de val ook een paar andere bomen mee naar beneden zal halen. De reporter vat het moment samen met "zeshonderd jaren voor zestig US-dollar." De man zegt: "We hebben de boom eenvoudigweg nodig." Op de vraag wie het hout koopt, antwoordt zijn collega met: "De Chinezen". Ook de Chinese ondernemer wordt geïnterviewd. Hij is inmiddels twintig jaar met zijn familie in het land. Enkel naar Europa wordt maandelijks al tien ton hout verscheept. Volgens de reportage is de houthandel stevig in Chinese handen.

Volgens de regering is de Chinese motor in de Surinaamse economie een ontwikkeling die te controleren is. In een interview zegt minister Ferdinand Welzijn dat Chinezen zich iets minder streng aan de werknemersrechten houden en dat het de taak van de regering is de Chinezen dat beter bij te brengen. Volgens AdeKUS-econoom Winston Ramautarsing zouden de Chinezen juist regels dicteren en breken. Corruptie bestaat er in Suriname op alle niveaus en in de betaling van smeergeld zouden de Chinezen ook op al die niveaus meedoen.

Vanuit Peking is er royale hulp voor Suriname, met de bouw van speeltuinen en huizen voor de sociaal zwakkeren. Daar tegenover staat dat de Surinaamse regering afhankelijk is van geld uit China en zich daardoor niet in een positie bevindt om daar voorwaarden aan te stellen.

Aan het eind van de reportage blijkt de houthakker niet blij te zijn met de situatie. Volgens hem verkoopt de Surinaamse regering het land aan het buitenland. "En wij Surinamers... wij krijgen niets."