Europees strafregister in de maak
| Klik hier om zelf een nieuwsartikel te schrijven. |
4 april 2005
BRUSSEL - De Europese Commissie legt zijn lidstaten op om tegen 2010 een Europees strafregister klaar te hebben - een register waarin elke lidstaat vrij de misdaden van zijn onderdanen in kan raadplegen. De ministers van justitie van België, Frankrijk, Duitsland en Spanje gaven vandaag in Parijs het goede voorbeeld door de opstart van een project waarbij ze hun strafregisters samengieten tot een internationaal strafregister.
Hoewel de richtlijn van de commissie reeds enkele jaren bekend is, kwam er pas echt schot in de zaak na de aanslagen van 11 september. Frankrijk en Duitsland waren de eerste lidstaten die begonnen aan het project, maar al snel kwam Spanje er ook bij, nog voor de aanlagen in Madrid. België nam deel in 2004, na de affaire Fourniret. De moordenaar bleek een job gehad te hebben in een Belgische school, iets wat nooit zou mogelijk geweest zijn mochten de Belgische autoriteiten toegang hebben gehad tot de Franse strafregisters.
Het project van de vier ministers zou veel verder gaan dan wat de Europese Commissie voorschrijft. Het idee van Europa is dat een rechter enkel zou kunnen aanvragen in een eerste stap of een verdachte een misdaad heeft gepleegd in een of meerdere lidstaten. Het antwoord hierop zou enkel ja of neen zijn. In een tweede stap zou de rechter detailinformatie over de misdrijven kunnen opvragen. Niet zo in het project van de vier initiatiefnemers; nog tegen het einde van dit jaar zou men door een simpele muisklik het volledige strafregister van een verdachte kunnen raadplegen in een andere deelnemende staat.
Puur technisch gezien was het project redelijk simpel. De vier systemen waren immers compatibel met mekaar. Op juridisch vlak waren er echter enkele obstakels, zoals een uniforme omschrijving van de verschillende misdaden. Uiteindelijk zijn deze obstakels overwonnen en is men tot een lijst van ongeveer 100 van de meest voorkomende misdrijven gekomen. In elk geval is dit een grote stap naar een Europese eenmaking.
Wil je deze pagina delen?
|
