Chinese regering fel op Xinjiang-kritische landen

Uit Wikinieuws
Ligging van Xinjiang

30 juli 2019 

De Chinese regering reageerde vandaag fel op de 22 landen die twee weken geleden een brief stuurden aan de VN-Mensenrechtenraad en de Hoge VN-Commissaris voor Mensenrechten (en), waarin zij China oproepen om een einde te maken aan de massale gevangenschap van Oeigoeren in de provincie Xinjiang. Onder de kritische landen bevinden zich ook België en Nederland.

Volgens de Britse krant The Guardian zou het gaan om een miljoen gevangenen. De Oeigoeren hebben een islamitische achtergrond en vormen een etnische minderheid in China. Volgens Peking verblijven de Oeigoeren vrijwillig in de kampen en krijgen ze gratis onderwijs en training. Nadat er eerder dit jaar verontwaardiging was – toen van Turkije – kregen buitenlandse journalisten toegang tot enkele kampen. Een cameraploeg van de BBC maakte opnames tijdens zorgvuldig door de autoriteiten voorbereide bezoeken aan enkele kampen. De ploeg interviewde daarnaast een oud-bewoner die vertelde dat mensen aan hun enkels werden geboeid. Ook zijn er meldingen van vermissingen, zoals van kinderen.

China wil dat de kritische groep landen het beleid in de betreffende provincie Xinjiang juist steunt. Het beleid is gericht tegen extremisme en terrorisme en de kampen zijn daar volgens de regering succesvol in: "In de afgelopen drie jaar hebben in Xinjiang geen gewelddadige of terroristische incidenten plaatsgevonden," aldus de autoriteiten. De kritische landen zouden daarom niet goed op de hoogte zijn en moeten volgens Peking hun fout herstellen, die door het verzenden van de brief is gemaakt. Sindsdien zijn er niettemin meldingen van de Chinese autoriteiten geweest dat alle gevangen weer naar huis terug zijn. Turkije stuurde vandaag een observatieteam naar China dat deze beweringen moet onderzoeken.

Daarnaast beroept de Chinese regering zich op een tegenbrief die door 37 landen werd gestuurd en het Chinese beleid in Xinjiang steunt. Hieraan deden landen als Rusland, Saoedi-Arabië en Syrië mee. Volgens het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken gaat het hierbij om landen met in het totaal meer inwoners dan de landen die de kritische brief hebben ondertekend. Vertegenwoordigers van een aantal van deze landen zouden het gebied hebben bezocht en daar hebben geconstateerd dat de situatie geheel anders was dan in de westerse media wordt beschreven. Daarnaast gaat het bij 28 van deze landen om leden van de OIS (Organisatie voor Islamitische Samenwerking). De woordvoerder van het ministerie trok hieruit haar conclusie: "Het is dus duidelijk wie gelijk heeft."

Tussen de twee groepen van landen bestaan enkele grote verschillen. Een ervan is de plaats die ze geografisch/cultureel innemen. De eerste lijst bestaat uit landen die worden gerekend tot de westerse invloedssfeer, terwijl in de tweede lijst vrijwel geen land daartoe behoort. De Verenigde Staten ondertekenden geen van beide brieven, omdat ze de VN-Mensenrechtenraad een jaar geleden hebben verlaten. Ook bevindt zich in de eerste groep geen enkel land waarin de islam de dominante godsdienst is, terwijl dergelijke landen wel in de tweede lijst staan, met name Pakistan en Saoedi-Arabië.

Een ander groot verschil is te zien tussen de mate waarin er in de twee groepen landen plaats is voor vrijheden op het gebied van politieke en burgerrechten. De landen die de eerste brief ondertekenden behaalden zonder uitzondering een hoge score van het Freedom House, terwijl die rechten in de landen achter de tweede brief allemaal lager liggen en in een aantal gevallen ver te zoeken zijn. China zelf kreeg in die lijst 14 punten toebedeeld.

Politieke en burgerrechten[bewerken]

Het Freedom House kende over 2018 de volgende punten toe op grond van de politieke en burgerrechten in een land.

Xinjiang-kritisch land Vrijheid
Finland 100
Noorwegen 100
Zweden 100
Nederland 99
Canada 99
Australië 98
Luxemburg (land) 98
Nieuw-Zeeland 98
Denemarken 97
Ierland 96
Japan 96
Zwitserland 96
België 95
IJsland 95
Oostenrijk 94
Estland 94
Duitsland 94
Spanje 94
Verenigd Koninkrijk 94
Litouwen 91
Frankrijk 90
Letland 87
Xinjiang-onkritisch land Vrijheid
Bolivia 67
Filipijnen 62
Burkina Faso 60
Comoren 55
Nigeria 50
Togo 47
Pakistan 43
Koeweit 36
Algerije 35
Myanmar 31
Cambodja 30
Zimbabwe 30
Angola 26
Egypte 26
Venezuela 26
Qatar 24
Gabon 23
Oman 23
Kameroen 22
Wit-Rusland 21
Congo-Brazzaville 21
Rusland 20
Burundi 18
Congo-Kinshasa 17
Verenigde Arabische Emiraten 17
Cuba 14
Bahrein 12
Laos 12
Tadzjikistan 11
Soedan 8
Saoedi-Arabië 7
Somalië 7
Turkmenistan 4
Eritrea 3
Noord-Korea 3
Zuid-Soedan 2
Syrië 1

Bronnen[bewerken]